Muğla’nın Bodrum ilçesinde yaşayan ünlü turizmci ve yelkenci-kaptan evli ve bir çocuk iki torun sahibi 79 yaşındaki Recep Okay yaklaşık 5 yıldır sürdürdüğü kanser ile yaşam mücadelesini dün akşam kaybetti. Yıllarca Polis Akademisi’nde Beden Eğitimi öğretmenliği yapan ardından Bodrum ve Antalya otellerinde yöneticilik yaparken yelken dünyasında yaptığı çalışmalarla bilinen kaptan Okay’ın ölümü yelken ve turizm dünyasında üzüntü yarattı. Okay’ın yakın arkadaşlarından tiyatro sanatçısı ve yelkenci Levent Çelmen yaptığı açıklamada “Turizm ve yelken dünyasının başarılı ve unutulmaz isimlerinden, yaptığı yardımlar ve beyefendiliği ile her iki sektörde örnek kişilik teşkil eden değerli arkadaşımızı kaybetmenin acısını yaşıyoruz. Okay’ı bugün memleketi Antalya’da Kurşunlu Mezarlığı’nda  son yolculuğuna uğurlayacağız” diye konuştu.

Çelmen yaptığı açıklamada Recep Okay ile ilgili düşüncelerini şöyle açıkladı:

Demek Son Sefer Bu Geceymiş Kaptan…

Lise yıllarında seneler sürecek dostluğumuzu başlatmıştık seninle.

MKE Erdek kampında başlamış arkadaşlığımız, çadırlar kurarak tüm yaz aylarında yaptığımız gezilerle sürmüş, paralar tükendiğinde komilik garsonluk yapmak için yazlık lokantalarının kapısını çalardık.

Paraşütçülüğe başladık amatör olarak, kamplar, meydanlar, uçaklar atlayışlar…

Sen Gazi Eğitim Beden Eğitimi Bölümüne ben Konservatuvara…

Dostluk bitmez, devam.

Babanın dükkanına sahip çıkışımız, külüstür minibüsle boş zamanlarımızda Maltepe-Bahçeli korsan dolmuşçuluk, Gölbaşı çiftliklerinden Et Balık kesime götürdüğümüz tavuklar, daha neler neler.

Mezuniyetten sonra Polis akademisindeki öğretmenlik ve yine deniz kenarına, benim yanıma gelmiştin.

Animasyon günlerin, otelcilikle devam etti.

Sağlıklı yaşam Merkezi işletmeciliği ile son buldu.

Yaşamını Antalya ‘da sürdürdün.

İşlerine noktayı koyunca seni Antalya’dan aldım on yıl önce.

Çıktık denizlere. Alış o alış, hep beraberdik.

Sen en güvenilen, en çok beni anlayan, bana zaman zaman katlanan gerçek bir yoldaştın, dosttun.

En zor seyirlerde, dermanımın yetmediği anlarda dümeni tutan olurdun gece gündüz.

Bu güne kadar sürdürdük seyirlerimizi.

Beş sene önce ortaya çıkan illetle, denizde mücadele ettin.

Deniz bittiğinde Gömbe Dağlarında mücadele ettin.

Geçmişte kalan unuttuğum, aslında unutulmaması gereken bir çok anıyı daha dünmüş gibi anlatışın var ya…

Hiç beceremediğim balık tutma işini halledişin, yiyeceğimiz kadar tutuşun, üşenmeden temizleyip pişirişin.

Hele dertlerimi tasalarımı, kaygılarımı paylaştığımda verdiğin akıllar.

Ya Recep, ne olacak şimdi?

İskele kıç kamarada bıraktığın havlun, mayon, oltan?

Ne diyeceğim onlara, nasıl anlatacağım kaptan?

Babakale dalgaları, Sakız açıkları, Yalıkavak açıkları, Ege Adalarının hırçın denizleri, Knidos dönüşleri, Serçe Limanı açıkları, Kalkan açıkları hep seni soracak.

Ne diyeceğim onlara Kaptan?

Hazırladığımız filmleri yayınlamadan sana gönderir, görüşünü alırdım.

O tespitleri kim yapacak şimdi bize Kaptan?

Yılbaşı için yaptığımız filme zor baktın, bu gün yayınladığımızı açamadın bile.

Meğer palamarı çözüyormuşsun kaptan limandan sonsuz maviliklere açılırken.

Sana bu satırları yazarken Zülfü Livaneli dinliyorum.

Parçanın yarısı Türkçe yarısı Yunanca Kaptan.

Antalya’dan çıktıktan sonra iyice açıl.

O çok sevdiğin Ege Adalarını iyice güneyden geç.

Yannis, Dimitri görmesin son sefere çıktığını, duymasınlar üzülürler.

Bu acı bize yeter be Kaptan.

Bir gün sonsuz maviliklerde ister havada ister karada buluşmak üzere mekanın cennet olsun kardeşim benim…