Bugüne ilişkin söylenilesi,  çok fazla şey var.

Ama bunlardan önemlisi, mesleğin yaşaması ve mesleğin varlığını sürdürme noktasındaki ana amaç Avukatlık mesleğinin saygınlığını, eski günlerdeki düzeye getirmek ve toplumsal algıyı mesleğin onuruna yakışacak pozisyona taşımak olmalıdır.

Avukatlık mesleği özellikle, hukukun üstünlüğüne değil de, üstünlerin hukukunun geçerli olduğu coğrafya ve kültürlerde dünyanın en zor mesleği haline gelebilir. Aynı oranda da işlevselliğini yitirerek, itibarsızlaşır. Her mesleğin bağımsız ve kendine özgü kurallarla yapılabilmesi, amacına ulaşması bakımından elbette ki önemlidir. Avukatlık mesleği sadece hukuk sistematiği sorgulanamaz bir düzeye çıkarılmış ülkelerde gerçekten amacına uygun olarak yapılabilir.
 

Hukuk sistematiğini kaybetmiş bir düzende, Avukatın, mesleğinin gereklerini yerine getirmesi elbette ki zorlaşır ve eli kolu bağlı hale gelir ki bu en tehlikelisidir. Bundan sonrası ise, işin içinden çıkılamaz bir hukuksuzluk boyutudur. Üstünlerin hukukunun uygulanageldiği keyfi bir haksızlıklar silsilesi ortaya çıkar.

İşte bu ortamda, her şeye rağmen hiçbir zaman, karamsar olmayarak, hep açılacak yollar arama Avukatlığın doğasında olduğundan tüm olumsuz gelişmelere rağmen, her gün yapboz tahtası gibi değişen mevzuata, gecelik kanun değişikliklerine, bunların toplum üzerinde yarattığı hukuka güvensizlik duygusuna, Avukatlık mesleğinin itibarsızlaştırılması için her türlü fırsatı kullanan hakim güçlere rağmen, kalan bir avuç meslek erbabının dahi, mesleğin onur ve itibarını korumaya ve mesleğin gereği gibi yapılması için şartları iyileştirmeye çalışacaklarına olan inancımızla ve bu inanç yolunda yaşanacak zorlukları kabul ederek, 5 Nisan Avukatlık Günü’nü kutluyoruz.