BAHARIN GELİŞİ İLE İNSANLIĞIMIZI UNUTULAM MI?

Cemreler düştü yine birer hafta arayla. Havaya, suya ve toprağa. Sabah ışıldayan güneşle uyanıyoruz, bademler çiçek açmış, ağaçlar gelin olmuş, toprak kokusu aralık kapılardan sızıyor içeriye... Ne güzel değil mi yaşamak. Ne güzel değil mi insan olmak...

Müjdeci gibi seslenelim mi? Bahar geldi ey insanlık! Yine bahar geldi dünyaya!

Uyanın artık kış uykusundan. Böyle bahar olur mu? Bir bakın dünyaya. Bu nasıl bahar? Bu nasıl dünya? Bu nasıl insanlık? Birilerinin iki dudağının arasından çıkan iki cümle ile dönen dünyaya gelen bahar mı bu bahar?

Birinci cümle “Biz Ensarız muhacirlere kucak açtık.”

İkinci cümle “Biz sınır kapılarını açtık, artık Avrupa düşünsün.”

Sonuç yüzlerce insan sınır kapılarında perişan. Ne denizden geçebiliyorlar, ne de karadan. Aldıkları iki parça çaputla, bizi kıskanan Avrupa’ya gitme umuduyla, yollarda telef oluyorlar.

Son zamanlarda o kadar yoruldum ki, Stephen King’in romanından uyarlanan “Yeşil Yol” filmindeki bir repliği bağıra bağıra söylemek istiyorum.

“Yoruldum patron! İnsanların insanlara saldırmasından, çocukların ömrünün kelebeklerin ömründen kısa olmasından, adaletin bozguna uğradığı bu dünyada yoruldum... “

Siz yorulmadınız mı? Rahat uyuyabiliyor musunuz? Tabiatın güzelliklerini rahatça içinize sindirebiliyor musunuz? 

Ne çok sıfat ekledik biz bu insanlara hiç düşündünüz mü? Göçmen dedik, sığınmacı dedik, mülteci dedik, kaçak dedik, geçici koruma dedik, Suriyeli dedik... Bir  tek insan demedik. Öfkelendik, kaç milyon insan gelmiş bizden daha çok imtiyaz sahibi oldular dedik. Siyasi malzeme onlar dedik. Gitsinler bu ülkeden, onların vatanı için neden bizim evlatlarımız savaşıyor diye isyan ettik…

Peki, biz kendi kendimize mi söyledik bu sözleri? Kendi kendimize mi öfkelendik? Bize kim ya da kimler,  ne maksatla söyletti bunları? Hiç düşündünüz mü?

Uzun zamandır ne yazılı ve görsel basını, ne de sosyal medyayı takip etmek istemiyorum. Fakat bu zamanda bu dünyada yaşıyorsak olan biteni bilerek yaşamamız gerekiyor. Bu nedenle gelişmelerden haberdar olmak için üzülerek takip ediyorum. Ege kıyılarında ve Trakya sınırlarındaki o birçok sıfat takıp insan sıfatını takamadığımız insanları gördükçe bu dünyada yaşanılan rezillikten, insanın insana yaptığı zulümden, siyasetin elinde oyuncak olmuş insanlığımdan, kısaca bu dünyada olan biteni sindirememekten yoruldum diye haykırmak istiyorum.