Muğla’nın Milas ilçesine 30 km. uzaklıktaki 76 hanede 130 kişinin ikamet ettiği  Kızılağaç Köylüleri susuzluğa isyan etti. Yaklaşık 50 yıldır seçimden seçime gelen siyasilerin verdikleri sözü tutmadıklarını belirten köylüler sabırlarının kalmadığının susuzluk ve salgın hastalık ile mücadele ettiklerini belirttiler.

KULLANDIĞIMIZ 35 TL. LİK SUYA 48 TL. TAŞIMA ÜCRETİ ÖDÜYORUZ

Son olarak 2017 yılının Mart ayında yine gündeme gelen köyün su sorununun 2018 yılı içerisinde çözüme kavuşturulacağı sözü verilmesine rağmen hiçbir girişimde bulunulmadığını belirten muhtar Muhsin Yiğit, “Seçimden seçime hatırlanıyoruz. Yetkililerin ilgisini beklemekten artık çok sıkıldık ve yorulduk. Kanalizasyon yok, yol yok, su yok. Kullandığımız 35 liralık suya bir de 48 TL taşıma bedeli ödemek zorunda kaldık. CİMER’e kadar başvurduk ama sonuç alamadık” dedi.

“SATILIK TABELASI MI ASALIM?” YAĞMUR DUASINAMI ÇIKALIM

Muhtar Muhsin Yiğit açıklamasının devamında ise “Resmi kurumlar duyarsız davranıyor. Seçimden seçime hatırlanıyoruz. Sorunumuzdan tüm ilgililerin ve yetkililerin bilgisi var. Sorunu çözeceklerini de söylediler ama ortada icraat yok. Bazı yollar açılmadığı için bazen odunlarımızı da sırtımızda taşımak zorunda kalıyoruz. Kullandığımız 35 liralık suya bir de 48 TL taşıma bedeli ödemek zorunda kaldık. CİMER’e kadar başvurduk ama sonuç alamadık. Sonunda köye satılık tabelası mı asalım? Yağmur duasına mı çıkalım? Deniz tarafındaki Alagün mevkiinde bir 200 hane daha var. Onlar bizden de perişan. Seçimden önce birkaç kamyon parke taşı getirdiler aradan 2 yıl geçti, halen bıraktıkları yerde duruyor. Seçimden seçime hatırlanıyoruz. Arazideki kot farkından  biraz yüksekte evleri olanların hali daha da perişan. Elektrik direkleri ahşap ve kırık, dökük ve kimi yan yatmış. Sulama suyunu geçtik temel ihtiyacımız olan içme suyumuz da yok. Tuvaletlerde su yok. Şofbenlerimiz, çamaşır ve bulaşık makinelerimiz su yokluğu yüzünden çalışmıyor. İnsanlar malını mülkünü bıraktı, Kıyıkışlacık, Ovakışlacık ve Gürçamlar gibi değişik yerlere göç ettiler ve etmeye de devam ediyorlar, susuzluk nedeni ile köy terk ediliyor” sözleriyle sitem etti.

MASKE MESAFE TAMAM’DA HİJYEN NE OLACAK

Köylülerden evli ve iki çocuk annesi Ayşen Demir ise  “Zor günler geçirdiğimiz şu pandemi sürecinde köy yerinde de olsa kurallara uymaya çalışıyoruz. Maskesiz dolaşmıyor, mesafeye dikkat ediyoruz. Yetkili ve etkili yönetenlerimize soruyoruz: Maske mesafe tamam da hijyen ne olacak? İçme ve kullanma suyunun olmadığı bir yerde hijyen nasıl sağlanacak? Madem sosyal devletiz, önce insan felsefesi ile hareket edilmeli, burada yaşayan insanlara sahip çıkılmalıdır” dedi.

İMAM “ACI AMA ABDEST ALACAK SUYU BULAMIYORUZ”

Mahallede imamlık yapan Eser Bayar ise, “Ben CİMER’e kadar başvurdum ama sonuç alamadım. Herkes sorunu birbirine havale ediyor. Su, yol, telefon ve elektrik sıkıntılarımız var. En önemli sorunumuz su. Düşünsenize köylülerimiz tarlada, bağda, bahçede çalışıyorlar. Dağda çalışıyor hayvancılık yapıyorlar ama yazın 42 dereceyi bulan havada 3-4 gün su gelmediği günler oluyor. Köye 3-4 gün su gelmeyince tuvaletlerde su akmaz, yıkanacak su bulunmayınca acı ama gerçek, abdest alacak suyu bulamazsınız. Köylülerimizin çığlığının duyulması lazım bu nedenle sesimizi basın aracılığı ile duyurmaya çalışıyoruz. İsteğimiz bir insan hakkı olarak sağlıklı içme ve kullanma suyuna kavuşmak istiyoruz” sözleriyle duruma tepki gösterdi.